Iglesia de San Agustín

Geschiedenis wordt niet alleen verteld door boeken, maar ook door gebouwen. Op die manier vertelt de Iglesia de San Agustín je het verhaal van Valencia! Gebouwd met hulp van de middeleeuwse veroveraar van de stad, gebruikt door de soldaten van Napoleon en beschadigd tijdens de Spaanse Burgeroorlog: deze gotische kerk heeft het allemaal gezien!

Van dorpskerk naar stadskerk

In 1272 bouwde een groep monniken van de kloosterorde van Augustinus in een gehucht op het platteland van Valencia een klooster. Deze monniken hadden het stuk land gekregen van koning Jaime I van Aragón en Valencia. Ruim dertig jaar later bouwde de orde de Iglesia de San Agustín naast dit klooster. Omdat de stad toen nog maar recent terugveroverd was op de islamitische Moren, is dit heiligdom een van de oudste kerken in Valencia!

De kerk is een aparte mix van bouwstijlen. Het grondplan is romaans, maar het gebouw zelf gotisch. Dit was een erg populaire combinatie in de middeleeuwen in de koninkrijken van Aragón en Valencia. Een eeuw na de bouw van de kerk gaf de koning het bevel om een nieuwe, grotere stadsmuur rondom Valencia te bouwen en stonden het klooster en de kerk opeens binnen de stad!

Net voor de deur van de Iglesia de San Agustín bouwden de Valencianen één van de twaalf stadspoorten: de Puerta de San Vicente. Deze poort werd vernoemd naar maar liefst twee beschermheiligen van de stad! Aan de buitenkant versierden ze dit verdedigingswerk met een beeld van San Vicente Ferrer. Dit beeld staat tegenwoordig op Plaza Tetuan, tegenover de Iglesia y Convento de Santo Domingo waar deze man jarenlang woonde. Aan de binnenkant van de poort stond het beeld van San Vicente Martír. Deze kun je nu terugvinden op Plaza Espanya! De poort zelf werd gesloopt in de 19^e eeuw, net als het grootste deel van de stadsmuur.

Van gotisch naar barok naar gotisch

Net voor 1700 kreeg de Iglesia de San Agustín een grote make-over. De oude gotische stijl verdween bijna helemaal en werd bedekt met decoraties van de barokstijl. Toen honderd jaar later Napoleon Spanje aanviel en Valencia veroverde, liet hij veel kerken en kloosters in Valencia veranderen in kazernes voor zijn soldaten. Ook in het klooster en de Iglesia de San Agustín werd een Franse legereenheid geplaatst. Toen twee jaar later de stad weer in handen van de Spanjaarden viel moest de kerk natuurlijk gezuiverd worden van de Franse heiligschennis. Bij deze reiniging haalde men bijna alle barokdecoraties weg en is de oude gotische stijl weer tevoorschijn gekomen.

In diezelfde periode nam de overheid het klooster van de Augustijnen over om er een gevangenis van te maken, totdat ze het gebouw zeventig jaar lieten slopen. Als je voor de ingang van de kerk staat, kun je aan de linkerkant nog een klein tuintje zien waar vroeger een deel van het klooster stond.

Uitbreiding, beschadiging en restauratie

Tien jaar na de sloop van het klooster werd de kerk uitgebreid met een toren. Deze toren kreeg de neogotische stijl, een moderne versie van de oude middeleeuwse architectuur van de rest van het gebouw. In Valencia is deze toren het enige religieuze voorbeeld van de neogotiek.

Tussen 1936 en 1939 woedde er in Spanje een heftige burgeroorlog. In die periode bombardeerde het leger Valencia meerdere keren en richtte veel schade aan. Ook de Iglesia de San Agustín leed erg onder het geweld en na de oorlog besloot men bijna om het gebouw te laten slopen. Uiteindelijk koos de overheid er toch voor om de kerk te restaureren, waarbij de architect de opdracht kreeg om de gotische stijl zo goed mogelijk te behouden. Dit is erg goed gelukt en kunnen we tegenwoordig goed terugzien!

San Agustín

San Agustín, in het Nederlands bekend als Augustinus, was een invloedrijke bisschop die leefde in de Noord-Afrikaanse gebieden van het Romeinse Rijk. Na een losbandige jeugd en een vroege carrière als filosoof bekeerde hij zich op 32-jarige leeftijd tot het christendom. Hij werd priester en paste zijn filosofische kennis toe in de theologie. Hij preekte en schreef veel, en zijn ideeën beïnvloedden later verschillende beroemde denkers. Een aantal van zijn brieven en teksten zijn later gebruikt om een leefregels voor monniken te maken. Verschillende groepen gebruiken deze regels, waaronder de Kloosterordes van de Augustijnen.