Klooster van San Miguel de los Reyes

Een stukje buiten het centrum van Valencia vind je het klooster van San Miguel de los Reyes. Dit indrukwekkende en grote gebouw is zeker een aanrader om te bekijken als je op reis bent naar Valencia. Lees hier meer over de geschiedenis van dit klooster.

Geschiedenis van het klooster

Het San Miguel de los Reyes klooster is misschien wel een van de beste voorbeelden van een typisch monument met een Renaissance stijl. Het klooster werd in de zestiende eeuw gesticht door de hertog van Calabrië, Fernando de Aragón. Deze stichting was te danken aan zijn echtgenote Doña Germana de Foix. Zij wilde namelijk dat zij en haar man in een klooster werden begraven na hun dood. Echter, in 1538 stierf Doña Germana, maar door oorlog en de daarbijhorende vernietigingen was de toestand van het klooster er te slecht aan toe om haar daar te begraven. Uiteindelijk is Doña Germana in een ander Valenciaans klooster begraven.

Doña Germana

In 1488 werd Doña Germana geboren in Foix, een plaatsje in het zuiden van Frankrijk. Zij was de dochter van Juan de Foix, de graaf van Etampes (plaatsje in Frankrijk, dichtbij Parijs) en van María de Orleans, de zus van Koning Lodewijk Xll van Frankrijk.

Doña Germana heeft een redelijk bewogen leven gehad. In 1505 trouwde ze op 18-jarige leeftijd met Koning Ferdinand ll van Aragon. Hij was op dat moment 53 jaar oud, maar hij stierf in 1516. Drie jaar later, in 1519 trouwde zij met Juan de Brandenburgo-Ansbach. Helaas stierf hij ook een paar jaar later, om precies te zijn in 1524 en daarom trouwde Doña Germana in 1526 met Fernando de Aragón, de hertog van Calabrië.

Met drie mannen in haar leven te hebben gehad, stierf Doña Germana op 18 maart 1538 op 49-jarige leeftijd in het plaastje Liria, in de provincie Valencia.

Het klooster bezoeken

Architectuur van het gebouw

Het ontwerp van het klooster bestond uit een Koninklijk pantheon, een klooster, een universiteit en een kerk. Helaas waren er verschillende gebeurtenissen (zoals oorlogen) die delen van het klooster hebben vernietigd, waardoor het bouwen van het klooster nooit klaar is geweest. De architecten van het klooster waren Alonso de Covarrubias en Juan de Vidaña. Na de dood van hertog Fernando de Aragón in 1550 werd de bouw van het klooster voor maar liefst twintig jaar stilgelegd. In 1570 werd de bouw weer opgepakt, geïnspireerd door het ‘El Escorial’.

Naast invloeden uit de Valenciaanse Renaissance, zijn er dus ook invloeden van ‘El Escorial’ terug te vinden. ‘El Escorial’ is een enorm groot kloostercomplex dat 40 kilometer van Madrid is gelegen. De sobere bouwstijl van dit complex komt gedeeltelijk terug in het San Miguel de los Reyes klooster. Het klooster heeft bijvoorbeeld twee hele lange gangen die versierd zijn met pilaren.

Toen de stad Valencia in beslag werd genomen, werd het klooster bijna verkocht en was het de bedoeling om het gebouw compleet te slopen. Gelukkig kon de gemeente van Valencia dit net op het laatste moment voorkomen.

Functies van het klooster

Het gebouw heeft meer functies gehad dan alleen het zijn van een klooster. In 1856 diende het gebouw als bejaardentehuis en van 1859 tot ongeveer 1950 was het een gevangenis. In de jaren 1970 tot 1980 was het een openbare school, genaamd Reina Doña Germana (vernoemd naar de vrouw van de hertog). Daarna was er een lange tijd dat het klooster werd gerestaureerd. Op 23 april 1999 kwam daar een eind aan en sindsdien dient het klooster als de Valenciaanse bibliotheek. Nog steeds heeft het gebouw een Renaissance stijl, maar wel met een iets moderne touch. Het monument bevindt zich iets buiten het centrum van Valencia en een stukje achter het Estadi Ciutat de València (voetbalstadion).